Cesare Beccaria Bonesana'nın henüz 26 yaşında iken yazdığı bir şaheserdir. Dönemin koşullarına göre ele aldığı konular, yaptığı eleştiriler herkesin harcı olabilecek şeyler değildir.
Bu kitabı mutlaka hukukla alakası olan herkes okumalı.
Bu eserde, idamın ve işkencenin ceza olarak görülemeyeceğini açıklamıştır.
Ayrıca hukuka bir çok ilke kazandırmıştır. "Nullum crimen nulla poena sine lege" (kanunsuz ne suç ne ceza olur) böylelikle meşruluk prensibini de hukuka katmıştır.
"Yasa ancak açık ve zorunlu olarak gerekliliği beliren cezaları koymalıdır ve bir kimse ancak suçun işlenmesinden önce kabul ve ilan edilmiş olan ve usulüne göre uygulanan bir yasa gereğince cezalandırılabılır." ki bu da İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirisi'nde 8. madde olarak yer almıştır.
Henüz 26 yaşındaki bir insanın, 18. yy'ın en barbar dönemlerinde böyle bir eseri icra etmiş olması müthiş bir cesaret örneğidir.
Kabul ediyorum, çevirilerinin hepsinin dili çok ağır, biraz anlaşılması güç bir eser. Ama dikkatli bir şekilde okuduğunuzda etkilenmemeniz imkansızdır.
Biraz da Cesare Beccaria'nın hayatına değinelim: (15 Mart 1738 - 28 Kasım 1794)
İtalyan hukukçu, filozof, ekonomist ve edebiyatçı, aydınlanma çağının önemli isimlerinden. "Suçlar ve Cezalar Hakkında" adlı (Dei delitti e delle pene) kitabı ile mevcut çağdaş ceza hukukunu kurmuş ve ölüm cezası karşıtlığını da -ilk savunanlardan birisi olarak- aynı eserde gerekçelendirmiştir.
1747-1755 yılları arasında sekiz sene dini eğitim gördükten sonra 20 yaşındayken hukuk doktorası eğitimini tamamlamıştır. Beccaria genelde Hukuk sorunlarıyla ilgilenmiştir.
1770 yılından itibaren Avusturya egemenliğindeki Milan Yönetiminde üst düzey görevli memur olmuş ve ölünceye kadar bu görevini sürdürmüştür. Fransa'da işkencenin kaldırılması, İsveç'te yargı reformunun gerçekleşmesine ilham vermiştir.
Kazandırdığı hukuki ilkeler ve "Suçlar ve Cezalar Hakkında" adlı eseri bugün halen üniversitelerin ceza hukuku kürsülerinde kaçınılmaz bir şekilde referans olarak gösterilmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder